Niewiele aut zebrało w naszych redakcyjnych sondażach tak wiele pochwał jak Kia K 2700. Nie oznacza to jednak, że popularna szczególnie na przełomie ubiegłej i obecnej dekady "kijanka" nie ma wad. Do tych najpoważniejszych trzeba zaliczyć znikome wytłumienie kabiny i tandetne wykończenia oraz drogie części. Do plusów tego dostawczaka należą m.in. niska cena, solidne silniki, dobre systemy grzewcze i wentylacyjne.

Niewiele aut zebrało w naszych redakcyjnych sondażach tak wiele pochwał jak Kia K 2700. Nie oznacza to jednak, że popularna szczególnie na przełomie ubiegłej i obecnej dekady "kijanka" nie ma wad.

Bardzo dobra widoczność z kabiny, zarówno do przodu, jak i do tyłu (duże lusterka), znacznie lepsze niż u wielu konkurentów systemy grzewczy czy wentylacyjny w kabinie to tylko niektóre z podkreślanych walorów. Do tego rzadko zawodzący silnik i niska cena na rynku wtórnym.

Kia K 2700 należy do najtańszych aut z tego okresu w grupie dostawczaków o dmc 2,9-3,2 t. Egzemplarze, które udało nam się znaleźć w zachodnioeuropejskich komisach, wyceniano na niecałe 2 tys. euro (ok. 8 tys. zł), najdroższe kosztowały dwukrotnie więcej (ok. 4 tys. euro). W Polsce notowania K 2700 również są zachęcające, a przebiegi większości egzemplarzy umiarkowane (rzadko przekraczają 200 tys. km). Tymczasem... części do nich są droższe niż np. do VW T4.

Kontenerowce występują w trzech wersjach długości "pudła": 2.870, 3.130 i 2.200 mm (podwójna kabina). Wyboru silnika nie ma, jest tylko archaiczny, niezbyt oszczędny, ale rzadko zawodzący diesel. Spalanie w trasie na poziomie 9 l/100 km to normalka, w mieście jest to nawet o ok. 3 l więcej. Z tego powodu niektórzy użytkownicy utyskują na mały (65 l) zbiornik paliwa. Skrzynia biegów spisuje się nieźle. Nerwowość u kierowcy mogą powodować szwankujące detale, np. częste usterki wycieraczek czy zamków. Kia K 2700 jest też dość głośna - to rezultat nie tyle wyjątkowo hałaśliwego silnika, co słabego wyciszenia wnętrza (złośliwcy twierdzą, że jest całkowicie pozbawione izolacji akustycznej). Samo wnętrze, szczególnie jeśli chodzi o szerokość, też nie powala rozmiarami, wszak auto należy do mniejszych w segmencie.

Walorami są funkcjonalne zagospodarowanie szoferki oraz nisko umieszczona podłoga w części ładunkowej. Szkoda, że obraz kabiny psują tandetne elementy plastikowe, na domiar złego niestarannie spasowane. Użytkownicy skarżą się też na awaryjne elementy zawieszenia (szybko siadają amortyzatory), choć mechanicy tłumaczą to głównie systematycznym przeciążaniem pojazdów.

Józef Tworzydło - mechanik z Poznania

- Ze względu na umiarkowane ceny auto jest godne uwagi. Przed zakupem warto sprawdzić amortyzatory (bywają mocno zużyte, co może szybko narazić nabywcę na kolejne koszty) i układ wydechowy, bo nie należy do zbyt trwałych. Ważne są również drobiazgi w rodzaju silniczka wycieraczek czy mechanizmów otwierania szyb. Należy wymienić uszczelki w drzwiach bocznych, a także do przestrzeni ładunkowej, bo te są zazwyczaj w opłakanym stanie.

Funkcjonalna szoferka.

Nisko umieszczona podłoga w części ładunkowej.

Znikoma awaryjność silnika.

Tandetne tworzywa w kabinie.

Kiepskie wyciszenie wnętrza.

Szwankujące detale (np. zamki).

Drogie części zamienne.